8 Ölü 27 Şarkı; Kendi Varoluşuna DJ Bir Adamın Patetik Repertuarı _{Kendi Varoluşuna DJ Bir Adamın Patetik Repertuarı}

Öldürülmüş olamazdım. Çünkü kimseye kızgın değildim. Hastalıktan filan mı ölmüştüm acaba? Belki bir kaza sonucu ölmüştüm. Trafik kazası, gri Ford Ka'nın o çok sevdiğim şoför koltuğunda, derin bir virajın en keskin kısmında, saatte yüz kırk kilometre hızla yol alırken, sağ taraftan otobana doğru kıvrılan bir araç çıkmıştı belki yoluma ve ben ona çarpmıştım o hızla. Aracın ön panelindeki CD çaların hoparlörlere yolladığı sesi ben son kez duyarken kopmuştu gürültü. Richard Ashcroft söylüyordu şarkıyı. ‘The Drugs Don't Work' Böyle ölmüş olabilirim, önemi yok, daha korkunç şeyler vardı... 8 Ölü 27 Şarkı, anlamı bilinemeyecek bir hayat için çoğu zaman yargısız bir gözetleme – kişisel var oluşa dair ontolojik bir sayım döküm... Merhamet, ölüm, öldürme korkusu, aşkın incecik zara tutunan güçsüzlüğü, artık var olmayacak geçmişe dair kontrolsüz takıntı, suçluluk duygusu, günahkârlık nevrozu ve kötücüllük üzerine fenomenolojik bir doküman.