Bir Zamanlar Annem de Çocukmuş

Yıllardır içimde biriktirdiğim bir sevginin dışa vurumudur bu öyküler. Çocukça sevebilmenin güzelliğini öğrencilerimde gördüm. Onlarla sevgiden, umuttan, yaşamdan karelerle yeni bir dünya kurdum. Bazen "Neden" diye savaşı sorguladık, bazen ormanın kuytusunda sevgiyi aradık. Yağmurları bekledik umutlarımız yeşersin diye. Çöplükte bulunan kırık bir kalemin yazmamasına üzüldük. Büyüklerimizin çocukluk anılarına güldük. Arkadaşlığın güzelliğini, karşındakini incitmeden yardım etmenin erdemini yaşadık. Biliyorum ki çocukların kendilerine özgü dünyalarında kirlenmişliklere, riyalara, kötülüklere yer yoktur. O tertemiz sayfalara iyi şeyler yazıp, güzel renklerle boyarsam geri dönüşümünün de en az onlar kadar güzel olacağına inandım hep. O gönül aynalarından yansıyan esintileri biriktirdim yüreğimde. Hiç büyümek istemeyen, bir çocuk yüreğiyle oluştu bu öyküler. Bir ışık, bir renk olur belki tüm çocuk yüreklere. Gökten yağmurlarla birlikte sevgi yağsın ülkemin geleceği güzel çocuklara ve tüm çocuk yüreklilere... Emeği geçenlere ve bu kitabın içindeki öyküleri okuyan herkese binlerce teşekkürler...