Cana Aşk Düştü

Topladım tüm kül kırıntılarımı, Biraz hüzün biraz yüzün var heybemde. Ama, en çok yüzüme hüznün zehir saçıyor. Batarken güneşi kıymet bilmeyenlerin Ben güneşe şiirler ekiyorken dağ gibi Güneş, benden kaçıyor... Sonrasında Sükutuna küllerin, Güllerin en senini ektim de yara gibi, Çıbanca büyüttüm sen denilen nimeti... Ve kopup düşerken kalbinden adım Sararmış bir yaprak gibi, Keşke, topraıında humus olsaydım... (( şair ) ( simin ))