Ey-Mir y

Boş lakırdı değildi yazdıklarım ama bir sonu vardı Asıl olan sonun başlangıcına hazırlanmaktı İnandırmaktı önce kendimi sonra seni İçimdeki seni sana tanıtmaktı elbette. Dalıp götürmekti uçsuz bucaksız denizlere, Düşündürmekti manasını içtenlikle. Velhasıl Bir kahve içimlik vakitte misafir olmaktı gönüllere. Selam ve duayla...