Hatır İçin Ölüm Yahut Cepboy Yenilgiler

Üzgün bir orman yalnızlığıdır Savruk bir boşluk acemiliği insan Taşarken hep kendisini eksiltir Bir başka boşluğun koynuna Rüzgâr ateş ve ten durmadan kalbimizi seğirtir Ben bilmem annem bilmez ki Allah bilir Severken kimin kalbimizi teğet geçtiğini Bilirim yürürken kalbi kibirlenen insanlar vardır Severken kalbi tekleyen insanlar olduğu kadar