Hefsar

“Ji ber ku ne gengaz e êdî ez hespê xwe bibînim an jî bînim, min jî tenê hefsarê hespê xwe xwestiye.Ew ê ji min re bişînin. An ne... ez ê nikanibim ji binê giraniya vê jiyanê rabim. Jiyan bûye qapûtekî gelekî mezin. Û ev qapûtê mezin û fereh... êdî li min nayê, ez tê de wenda bûme û nikanim xwe jî tê de bibînim. Anuha di van demên min ên giran de dizanim ku bi qasî jiyana du kesan jiyan li min dirêjtir bûye... zêdetir jî. Rojên Xwedê tên û diçin... ser û binê rojan tune û dawî li wextê nayê. Wext gelekî zêde ye. Dibînim... her ku hêvî li min dişikê û kêm dibe, jiyan jî li min ewqasî dirêj û zêde dibe.”