Hürce

Gecenin nabzı yavaşlamaya başladı, zihnimi kasıp kavuran dürtülere engel olamıyorum. Pencere kenarındayım, hışırtıların taşkınlığında kanat çırpan gölgeler, neslimden başkası değil. Çeyrek asır evvelde kaldım, neredeyim? Yıllar, su gibi akıp geçti. Nasıl başlamalı insan, talihin döngüsü müydü? Yoksa, yenilgilerin nişanesi mi? Oysa şimdi yazdıklarıma neden bu kadar yabancıyım? Kimim ben? Ali Ekrem mi? Sorular, cevabı olmayan sorular… Her şeyi söylemek istiyorum, hiçbir şey yazamıyorum. Ellerim üşüyor, düşüncelerim yavaşlıyor; kelimelerim sağır oldu, onları göremiyorum.