İnsan Bir Umut Şimdi

İnsan Tutsak şimdi İnsanlaştığı topraklarda Yitirmiş benliğini... İnsan Kendinden uzak şimdi Kurutmuş binlerce yılın Verimli topraklarını Geçmişin derinliklerine sızmış sular Yitip gitmiş Kızgın sıcağında güneşin İnsan aç susuz şimdi Tutsak öfkeli... İnsan Bir umut şimdi Yırtacak bilinçli öfkesiyle Kuşatıldığı bu kara yazgıyı Son bulacak İnsanın insana kulluğu...