İpekten Olsun Kefenim

Vazgeçtim sanma, Bir gün gelecem yanına! İster burada, İster öte tarafta… Buluşacağız tekrar, Belki de son defa! Yarım kalmış bir hikayeyi bitirmek için, Bir masalın sonunu getirmek için… Bir araya geleceğiz, Önce gözler değecek birbirine, Sonra da ten! Yüreğimizde ki kor tekrardan alevlenecek, Ten tene değecek, Hasret bitecek! Gözlerinin içine bakacağım, Belki konuşamayacağız kelimelerimiz düğümlenecek boğazımızda, Ama birbirimizi anlayacağız yine de, Biz susacağız gözyaşlarımız konuşacak, Bizim mahşer günümüz o gün olacak! Birbirimize hesap vereceğiz, Eski günleri bir bir yad edeceğiz, Haklının hakkı ödenecek, Günahlar sevaplar birbirini götürecek, Arda kalanlar için bahaneler üretilecek, Günahlarımız için bedel ödeyeceğiz, Ya da bedel ödeteceğiz! Herkes herkese borcunu ödeyince, Hesap defteri bir daha açılmamak üzere kapanacak… İşte o zaman gözlerimi kapatacam bende! Ve rahat bir uyku uyuyabilecem, Bir daha uyanmamak üzere…