Kader Evleri

Dertler dizde durulur, keder özde karılır Kadersiz gönüllerde gün geceye sarılır Yağmur küser yaprağa, kara toprak yarılır Ağlayanı, güleni seçer kader evleri Bulutların burcunda, suların ocağında Yıldızların elinde, ayların kucağında Güneşin otağında, sahranın sıcağında Bir âlemin bahtını biçer kader evleri Bazen olur bal bulur baklava, böreğinde Bazen ağlar elleri çayında, çöreğinde Bazen alev taş olur, yer yanar yüreğinde Bazen buzlu suları içer kader evleri Bazen avlar baharda yola düşen yelleri Dalda bomboş bırakır gül bekleyen elleri Bazen olur parçalar kurulan hayalleri Böler birer, ikişer, üçer kader evleri Kâinatın keyfine âlem dese hep deli Vuslat vaki olunca kim dinler ki engeli Dost eline çağırsa bir dostunu dost eli Geceleyin gökleri geçer kader evleri Kimisi yüreğinde yapayalnız yanar hep Kiminin yarasına kim dokunsa kanar hep Kalanlar gidenleri kaybedince anar hep Ölümün özlemini ölçer kader evleri Kar altında ruhunu dinlendiren yürekler Ağaran şafaklardan sonsuzluğa yol bekler Bilirler ki gidenler bir gün hep gelecekler Gözlerinde gülerek göçer kader evleri