Kırık Kafesle Yürümemdir

"geride bırakmak istediğim şeyler var aklımda kaldera gibi bekleyen -yedi bir kangrendir mesela- neşter! bölüşelim alıp veremediklerimizi kangreni al, yedi benim... düşeceğim bitti. sanki kıpırdayan, çarpan, yalpalayan bir şey içimde cam parçalarından bir ahtapot… mutsuzluk! yüzümden bir taş aldım ve kırdım yüzümü içimdeki höyüğü kimseye göstermesin diye buzdan ördüğüm ketene sarın -arak yaptım bunu... zehirlendi gözlerimdeki höyük!"