Koz

"Bir büyük koz geçti elime Ne kırdım ne kırıldım kabuğumdan Ayrılamadım Tırnakları geçmiş bir geçmişi duydum kendi yerimde Onun yeri ayrı imiş Kozası çözülmemişler kadar hafif olmasa da Başı bir büyük gökyüzüne çekilmiş olmalı Ellerimde dünyacıkları vardır kimisinin Kimisi onlara sığamaz Yarısı kabuğundan ayrılmadıkça..." "...Kabuğumuzu doldurduğumuzdan beri ellerimiz de bölemedi birbirini. Elimize yalnızca bir koz geçmişken yardıkça yarılandık; yarılandıkça yaralandık." Çünkü hiçbirimiz aynı ağırlığa bölünmemiştik.