Kurt Soylum

Bu gece diğer gecelere benzemiyor değil mi? Vapur sesleri, şehrin kalabalığı, deryanın sessizliği şimdi daha çok ürkütüyor seni. Kokusu burnunun ucunda toy eden annenin kıymalı böreği keşke dedirttiriyor sana. Kalemi kırılan şairler kadar üzgün olabileceğini zannetmiyorum ya da mezar taşlarında isimleri yazılı olma- yanlarla aynı günahı işlediğin hususundaki muammalı düşüncelerinden ötürü beyninin ruhunu endişeye mahal verebileceğin kanısında da değilim. Sen ne bana benziyorsun ne de sana benziyorsun. Zamanı eskitemeyen dünya da sen de ona benzeyeceksin, belki de yazıldığın bir romanda veyahut yürek yakan bir şiirde can bulacaksın, bulacaksın ama okunmayacaksın. Bir kere dokuzla birin kucağına düşen iki sıralı sessizliğin arasında, her sorulduğunda, demlikler dolusu çayların nezaret ettiği, birbirlerini ilk defa gören birkaç adam tarafından anılacaksın ama hiç kimse sen olduğunu bilmeyecek.