Mevlana Jalaluddin Rumi and Sufism

"Dertli ile dertlenir misin, onun derdine ortak olur musun?" Tasavvuf, yola baş koyan derviş adayının, mürşidinin rehberliğinde nefsinin yedi mertebesini aşmaya çalıştığı uzun bir yolculuktur. Tasavvufî anlatılarda, bu süreç denizcilerin "Vira Bismillah!" diyerek başladığı bir sefere benzetilir. Fakat bu yolculuğun pusulası Allah'a ve vahdete giden sularda ilerleyen yolcunun gemisindedir. Yolculuk, Allah'a doğrudur. O'nu hissedebilmek bu yolculuğun hediyesi, yolcunun fıtrî olarak vahdete ulaşmayı isteyen ruhu ise varılacak, nazar edilecek yerdir. Zaten tüm bu sefer de bir farkındalık hikâyesidir. Bu süreç ise özel bir eğitim şekli olan "aşk eğitimi" ile ilerler. Derviş içinde bulunduğu gafletin farkına varıp her bir mertebesi Allah'ın esmalarından biriyle süslenerek onu bir ruhsal dönüşüme, olgunlaşmaya taşıyan sülûka niyet eden kişidir. Kur'ân-ı Kerim ve hadis-i şerifler çerçevesinde şekillenmiş bu zaruri rehberlik dairesinde kazanılan tefekkür yetisi önemlidir zira yirmi birinci yüzyılda insanoğlu üzüntüsünün altında yatan nedenleri dahi bilmeksizin acı çekmekte, bu sebeple kendisi endişeli ve sinirli bir hal alırken bu hali çevresine de sirayet etmektedir. Mevlana Jalaluddin Rumi and Sufism, Hz. Mevlânâ'nın Mesnevî-i Şerif'i ve diğer tasavvuf erbâbının öğretileri kapsamında şekillenmiş bir rehber-talip, mürşidmürid ilişkisinin diyalog halinde gönüllere yansımasıdır. "Evlâdım, burası yaralı ceylanlar kulübüdür, katılmak istersen vur kapıya!"