Ömrüm

Sonbahar rüzgârı elinde yaprak gibi Savrulur, çırpınır bedenim Yoklukların hasret çeken çocuğu gibi Özler, bekler çocuk yanım Şahadet şerbeti içmiş gibi Tekrar tekrar ister varlığım Yokluğunda yeniden doğmuş gibi Seni özler, sana adanır kalbim Sonsuzluğa yelken açmış gemi gibi Limansız yol alır biçare bedenim Ateşe kafa tutan duman gibi Yalnız uzaklaşır benden hayatım Gitme uzaklara diyen sevgili gibi Boynunu büker mahzun kalbim Hasretine dayanmaya alışır gibi Yokluğunda heba olur ömrüm