Osmanlı Türkçesi Vezinler – II

Osmanlı Türkçesi Vezinler-I adlı çalışmamızın devamı olarak hazırlanan bu kitapta, sıfat-ı müşebbehe, mübalağa-i fail, ism-i tafdil, ism-i tasgir, ism-i alet, ism-i mekan, ism-i zaman ve cem-i mükesser vezinleri ele alınmıştır. Bu vezinler, kendi başlıkları altında mümkün olduğunca anlaşılır biçimde açıklanmaya çalışılmış, her biri için örnekler verilmiştir. Kitabın hedef kitlesi, öncekinde olduğu gibi, Arap kökenli Türk alfabesi ile yazabilen ve bu alfabe ile meydana getirilmiş metinleri okuyabilenler, özellikle Türk Dili ve Edebiyatı öğrencileridir. Sıfat-ı müşebbehe bahsinden ism-i mekan ve zaman bahsine kadar olan kısımda ilgili kelime türleri, tespit edilen örnekler dahilinde kullanım sıklığına göre sıralanmış, kök kelimelerin bu vezinlere nasıl aktarılacağı hususu tablolarla belirtilmeye çalışılmıştır. Cem-i mükesser, daha bilinen adı ile kırık çokluk bahsinde ise, Arapçada kullanıldığı belirtilen 63 veznin tanıtımı ve bunlardan Osmanlı Türkçesinde örneği bulunanların durumları değerlendirilmiştir. Bu bahiste taramalar sonucu tespit edilen yaklaşık beş bin kelime gözden geçirilmiş, dilimizdeki kullanım sıklığı da hesap edilerek, cem-i mükesser bahsinin anlaşılır hale getirilmesine gayret edilmiştir. Kitabın sonunda yer alan ekler kısmı, yukarıda bahsi geçen vezinlerin örneklerine ayrılmıştır. Buradaki örnekler ilgili kelimenin transkripsiyonuna göre sıralanmışken, cem-i mükesserler kullanıcının aradığını daha kolay bir biçimde bulmasını sağlamak amacıyla Arap alfabesi esasında sıralanmıştır.