Ruz-i Elest; Dengede Olmalı İnsanın Hayatı _{Dengede Olmalı İnsanın Hayatı}

Aşk Dediğin... Öyle bir dem ki bu aşk dediğin, Kalbin hummalı deryasıdır, Gör dediğin, Anlatamazsın biçare, Yüreğin mahzun feryadıdır, Bu işittiğin, Bazen kelimelere sığmaz, Anlatmak istediğin... Dengede olmalı insanın hayatı! Ne geçmişin hüzünleri acıları ve sevinçleri ile ne de geleceğin belirsiz müphem daha kendisine ulaşmamış kaygıları ile fütursuzca boğuşmalı kendince! Geçmişin ve daha olmamış geleceğin verdiği derslerle, şimdiki yaşadığı zamanın önemini, gerçeğini kavrayarak, gerekirse sil baştan başlayarak, hayatının dengesini akıl ve vicdani melekelerine oturtarak yaşamalı dingince... Tıpkı teldeki cambaz gibi.