Son Damla; Öznesi Olmayan Cümlenin Yüklemidir Yalnızlık _{Öznesi Olmayan Cümlenin Yüklemidir Yalnızlık}

Külsüz yangınlardan ne arta kalır? Suyun yaktığı yangınlar her damla gözyaşında. Vahada çöl serabı görmek kadar tersleşmişken her şey kan kokusu uğraşlarla üstünü çizdim Belki ve de keşkelerden ibaretken tüm hayat Umrumda değil yalanlarıyla bu filmi yarıda kestim Bu filmin sonu da yarıda kesilmekmiş Ben fragmanda sadece seni tanıtmışken artık gelme... Limansız bir deniz, Kapısız bir oda ya da girişsiz galiba bu dünya Bilirim, sınarsın Rabbim gözyaşlarım isyana dönüşmez asla. Gözümü açtığım zamandan bu yana, ihanet etmem tutunduğum dala... Beklentiler küstahdı. Hayat, hayata bağlandı. En çok da buna ağlandı. Gözler yalancı, Dudaklar yalancı, Yürek bile yalancı, Yalana yemin edilirken, Ben kendime yabancı...