Tünelin Ucundaki Işık

Keje dağların acı suyu şimdi karlı ikimize bir akıyor ırmaklar, nihayetsiz ve kesin göğün atlasını çözelim istiyorum damların üstünde elimizi yastık yaparak umutlarımıza tandır kokusu hayaliyle ilk bakışını bekliyoruz katır tırnaklarının dayanıklı çünkü başı dumanlı dağlar çünkü insan kentte başka dağda başka ağlar çünkü Keje dağlı seven yürek inandığına bile baş eğmeden bakar çünkü hayat hiçbir çağda emeğin ellerinden gayrisini tanımaz çünkü isyan kentte ve dağda bir haykırır sabrın penceresi kırıldı çocuklarımızın ölümü üstüne doğmaktan yoruldu güneş geliyor mavi tulumlu öfkenin ayak sesleri benim elimde taze bir menekşe senin gözlerin Şilan Çiçeği dediğin gibi Keje: Parlıyor Yelda Karataş