Üzgünlük

amansız bir sancıyla söyledim ne söyledimse iyileşir sandım geçmeyen yara eski zamanlar yılgın künye itiraf edelim, ne güzeldi akşam ezanıyla koşmak evlere yalnızım derdim hep, değilken bile küserdim, açsa da rengarenk her şeyi çiçek anladım, ne güzel şeymiş elini tutmak hey! kalkmak dahi istemiyor şimdi yerinden sabah akşam, üşengeç sevişmek ben hiç babamı kaybetmedim teşekkürler tanrım, sağ annem de uzaklaştı varmak bir sana geldikçe sevdiğim işte ve yetmedi, ne söyledimse!