Vuslat Zamanı

Büyümekten usandım bu hayatım özünü Üç kuruşa satarım cümle Bey'in sözünü Paşam sırça köşklerde şeytan görsün yüzünü Gelse vuslat zamanı kalan günde boş bana Ölüm gurbet beşiği adı bile hoş bana Bir bilinmez badalda, dinmez gönül sancısı Sanki sahipsiz sürgün af çıkarmaz hancısı Onun bunda suçu yok, bırakmaz eyyamcısı Hedef olmuş sol yanım yağar dosttan taş bana Ölüm gurbet beşiği adı bile hoş bana GÜN devrini kapıyor Güneş artık solmakta Ay süslemiş semayı belli gece olmakta Ömür küsme kendine bitti sayfan dolmakta Anladım ki baharsız, bütün mevsim kış bana Ölüm gurbet beşiği adı bile hoş bana Cahit GÜNAY