Yapay Dölleme Yöntemleri ve Taşıyıcı Annelik

Yapay Döllenme Yöntemleri ve Taşıyıcı Annelik, Türk Hukukunda konu ile ilgili olarak yazılmış ilk doktora tezidir. Gerek konunun önemi ve güncelliği gerekse yasal düzenlemeye kavuşma ihtiyacının olması bu alanla ilgili olarak çalışma yapmayı gerektirmiştir. Bu çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde öncelikle yapay döllenme yöntemlerinin neler olduğu ve ne şekilde ortaya çıktıkları, tarihi gelişimi Türkiyede ve diğer ülkelerde konuya ilişin ne tür gelişmeler olduğu ve son olarak da bu yöntemlere başvurma nedenleri ele alınmıştır. İkinci bölümde heterolog döllenme, yumurta nakli, bir kadından bir kadına embriyo nakli ve tüpte döllenme yöntemlerine bağlı olarak ne tür soybağı olasılıklarının oluşacağı anlatılmıştır. Anne ve babanın soybağını reddetme, tanıma, anneliğe ve babalığa hüküm olasılıkları son bölümde incelenmiştir. Kitabın Konu Başlıkları Yapay Döllenme Yöntemlerine İlişkin Temel Kavramlar, Yapay Döllenme Yöntemlerinin Tarihi Gelişimi, Türk Hukukundaki ve Diğer Hukuklardaki Durumu, Tercih Nedenleri Yapay Döllenme Yöntemlerinin Değişik Görünümleri, Sperm ve Yumurta Vericisinin Anonim Olması, Çocuğun Soybağını Bilme Hakkı, Yapay Döllenme Yöntemlerinin Kişilik Hakları, Boşanma, Miras ve Ceza Hukuku Açısından Önemi Yapay Döllenme Yöntemleriyle Dünyaya Gelen Çocuğun Soybağının Hüküm ve Sonuçları